L'exode
Ch.-V.
03-02
apparuitque ei Dominus in flamma ignis de medio rubi et
videbat quod rubus arderet et non conbureretur
03-03
dixit ergo Moses vadam et videbo visionem hanc magnam quare
non conburatur rubus
03-05
at ille ne adpropies inquit huc solve calciamentum de
pedibus tuis locus enim in quo stas terra sancta est
03-05-10
at ille ne adpropies inquit huc solve calciamentum de
pedibus tuis locus enim in quo stas terra sancta est
03-07
cui ait Dominus vidi adflictionem populi mei in Aegypto et
clamorem eius audivi propter duritiam eorum qui praesunt
operibus
03-09
clamor ergo filiorum Israhel venit ad me vidique
adflictionem eorum qua ab Aegyptiis opprimuntur
03-10
sed veni mittam te ad Pharaonem ut educas populum meum
filios Israhel de Aegypto
03-14
dixit Deus ad Mosen ego sum qui sum ait sic dices filiis
Israhel qui est misit me ad vos
03-19
sed ego scio quod non dimittet vos rex Aegypti ut eatis
nisi per manum validam
04-13
at ille obsecro inquit Domine mitte quem missurus es
04-19
dixit ergo Dominus ad Mosen in Madian vade revertere in
Aegyptum mortui sunt omnes qui quaerebant animam tuam
05-01
post haec ingressi sunt Moses et Aaron et dixerunt Pharaoni
haec dicit Dominus Deus Israhel dimitte populum meum ut
sacrificet mihi in deserto
05-11
ite et colligite sicubi invenire potueritis nec minuetur
quicquam de opere vestro
07-13
induratumque est cor Pharaonis et non audivit eos sicut
praeceperat Dominus
07-14
dixit autem Dominus ad Mosen ingravatum est cor Pharaonis
non vult dimittere populum
12-14
habebitis autem hanc diem in monumentum et celebrabitis
eam sollemnem Domino in generationibus vestris cultu sempiterno
12-18
primo mense quartadecima die mensis ad vesperam comedetis
azyma usque ad diem vicesimam primam eiusdem mensis ad vesperam
13-03
et ait Moses ad populum mementote diei huius in qua egressi
estis de Aegypto et de domo servitutis quoniam in manu forti
eduxit vos Dominus de loco isto ut non comedatis fermentatum
panem
13-05
cumque te introduxerit Dominus in terram Chananei et
Hetthei et Amorrei et Evei et Iebusei quam iuravit patribus
tuis ut daret tibi terram fluentem lacte et melle celebrabis
hunc morem sacrorum mense isto
13-09
et erit quasi signum in manu tua et quasi monumentum ante
oculos tuos et ut lex Domini semper in ore tuo in manu enim
forti eduxit te Dominus de Aegypto
13-19
tulit quoque Moses ossa Ioseph secum eo quod adiurasset
filios Israhel dicens visitabit vos Deus efferte ossa mea hinc
vobiscum
14-13
et ait Moses ad populum nolite timere state et videte
magnalia Domini quae facturus est hodie Aegyptios enim quos
nunc videtis nequaquam ultra videbitis usque in sempiternum
14-14
Dominus pugnabit pro vobis et vos tacebitis
15-01
tunc cecinit Moses et filii Israhel carmen hoc Domino et
dixerunt cantemus Domino gloriose enim magnificatus est equum
et ascensorem deiecit in mare
15-02
fortitudo mea et laus mea Dominus et factus est mihi in
salutem iste Deus meus et glorificabo eum Deus patris mei et
exaltabo eum
15-04
currus Pharaonis et exercitum eius proiecit in mare electi
principes eius submersi sunt in mari Rubro
15-06
dextera tua Domine magnifice in fortitudine dextera tua
Domine percussit inimicum
15-11
quis similis tui in fortibus Domine quis similis tui
magnificus in sanctitate terribilis atque laudabilis et faciens
mirabilia
15-18
Dominus regnabit in aeternum et ultra
15-21
quibus praecinebat dicens cantemus Domino gloriose enim
magnificatus est equum et ascensorem eius deiecit in mare
16-06
dixeruntque Moses et Aaron ad omnes filios Israhel vespere
scietis quod Dominus eduxerit vos de terra Aegypti
16-07
et mane videbitis gloriam Domini audivit enim murmur
vestrum contra Dominum nos vero quid sumus quia mussitatis
contra nos
18-08
narravit Moyses cognato suo cuncta quae fecerat Dominus Pharaoni et Aegyptiis propter Israel:
universumque laborem, qui accidisset eis in itinere, et quod liberaverat eos Dominus.
19-10
qui dixit ei vade ad populum et sanctifica illos hodie et
cras laventque vestimenta sua
19-11
et sint parati in diem tertium die enim tertio descendet
Dominus coram omni plebe super montem Sinai
23-20
ecce ego mittam angelum meum qui praecedat te et custodiat
in via et introducat ad locum quem paravi
23-21
observa eum et audi vocem eius nec contemnendum putes quia
non dimittet cum peccaveritis et est nomen meum in illo
23-22
quod si audieris vocem eius et feceris omnia quae loquor
inimicus ero inimicis tuis et adfligam adfligentes te
24-01
Mosi quoque dixit ascende ad Dominum tu et Aaron Nadab et
Abiu et septuaginta senes ex Israhel et adorabitis procul
24-04
scripsit autem Moses universos sermones Domini et mane
consurgens aedificavit altare ad radices montis et duodecim
titulos per duodecim tribus Israhel
24-05
misitque iuvenes de filiis Israhel et obtulerunt holocausta
immolaveruntque victimas pacificas Domino vitulos
24-12
dixit autem Dominus ad Mosen ascende ad me in montem et
esto ibi daboque tibi tabulas lapideas et legem ac mandata quae
scripsi ut doceas eos
24-16
et habitavit gloria Domini super Sinai tegens illum nube
sex diebus septimo autem die vocavit eum de medio caliginis
24-18
ingressusque Moses medium nebulae ascendit in montem et
fuit ibi quadraginta diebus et quadraginta noctibus
30-25
faciesque unctionis oleum sanctum, unguentum compositum opere unguentarii,
30-31
Filiis quoque Israel dices: Hoc oleum unctionis sanctum erit mihi in generationes vestras.
32-11
Moses autem orabat Dominum Deum suum dicens cur Domine
irascitur furor tuus contra populum tuum quem eduxisti de terra
Aegypti in fortitudine magna et in manu robusta
32-12
ne quaeso dicant Aegyptii callide eduxit eos ut
interficeret in montibus et deleret e terra quiescat ira tua et
esto placabilis super nequitia populi tui
32-13
recordare Abraham Isaac et Israhel servorum tuorum quibus
iurasti per temet ipsum dicens multiplicabo semen vestrum sicut
stellas caeli et universam terram hanc de qua locutus sum dabo
semini vestro et possidebitis eam semper
32-14
placatusque est Dominus ne faceret malum quod locutus
fuerat adversus populum suum
32-15
et reversus est Moses de monte portans duas tabulas
testimonii manu scriptas ex utraque parte
33-13
si ergo inveni gratiam in conspectu tuo ostende mihi viam
tuam ut sciam te et inveniam gratiam ante oculos tuos respice
populum tuum gentem hanc
33-17
dixit autem Dominus ad Mosen et verbum istud quod locutus
es faciam invenisti enim gratiam coram me et te ipsum novi ex
nomine
33-20
rursumque ait non poteris videre faciem meam non enim
videbit me homo et vivet
33-22
cumque transibit gloria mea ponam te in foramine petrae et
protegam dextera mea donec transeam
33-23
tollamque manum meam et videbis posteriora mea faciem
autem meam videre non poteris
34-06
quo transeunte coram eo ait Dominator Domine Deus
misericors et clemens patiens et multae miserationis ac verus
34-07
qui custodis misericordiam in milia qui aufers iniquitatem
et scelera atque peccata nullusque apud te per se innocens est
qui reddis iniquitatem patrum in filiis ac nepotibus in tertiam
et quartam progeniem
34-08
festinusque Moses curvatus est pronus in terram et adorans
34-29
cumque descenderet Moses de monte Sinai tenebat duas
tabulas testimonii et ignorabat quod cornuta esset facies sua
ex consortio sermonis Dei
34-30
videntes autem Aaron et filii Israhel cornutam Mosi faciem
timuerunt prope accedere