- Hymnus - Verbum supernum prodiens nec Patris linquens

Verbum supernum prodiens,
nec Patris linquens dexteram,
ad opus suum exiens,
venit ad vitae vesperam.

S 2

In mortem a discipulo
suis tradendus aemulis,
prius in vitae ferculo
se tradidit discipulis.

S 3

Quibus sub bina specie
carnem dedit et sanguinem;
ut duplicis substantiae
totum cibaret hominem.

S 4

Se nascens dedit socium,
convescens in edulium,
se moriens in pretium,
se regnans dat in praemium.

S 5

O salutaris hostia,
quae caeli pandis ostium,
bella premunt hostilia;
da robur, fer auxilium.

S 6

Uni trinoque Domino
sit sempiterna gloria:
qui vitam sine termino
nobis donet in patria.