Liber Proverbiorum 9
1 | sapientia aedificavit sibi domum excidit columnas septem | |
2 | immolavit victimas suas miscuit vinum et proposuit mensam suam | |
3 | misit ancillas suas ut vocarent ad arcem et ad moenia civitatis | |
4 | si quis est parvulus veniat ad me et insipientibus locuta est | |
5 | venite comedite panem meum et bibite vinum quod miscui vobis | |
6 | relinquite infantiam et vivite et ambulate per vias prudentiae | |
7 | qui erudit derisorem ipse sibi facit iniuriam et qui arguit impium generat maculam sibi | |
8 | noli arguere derisorem ne oderit te argue sapientem et diliget te | |
9 | da sapienti et addetur ei sapientia doce iustum et festinabit accipere | |
10 | principium sapientiae timor Domini et scientia sanctorum prudentia | |
11 | per me enim multiplicabuntur dies tui et addentur tibi anni vitae | |
12 | si sapiens fueris tibimet ipsi eris si inlusor solus portabis malum | |
13 | mulier stulta et clamosa plenaque inlecebris et nihil omnino sciens | |
14 | sedit in foribus domus suae super sellam in excelso urbis loco | |
15 | ut vocaret transeuntes viam et pergentes itinere suo | |
16 | quis est parvulus declinet ad me et vecordi locuta est | |
17 | aquae furtivae dulciores sunt et panis absconditus suavior | |
18 | et ignoravit quod gigantes ibi sint et in profundis inferni convivae eius |