- Verbesonare

Regular verb

1. Modes personnels - Voix active           ( source : http://bcs.fltr.ucl.ac.be/GRAMM/001.tabgram.html )
1.1. Temps formés sur le radical du présent

1.1.1. Indicatif

I. II. III. IV. V.

Présent (Rad. + désinence)    "j'entends"

sono
sonas
sonat
sonamus
sonatis
sonant

video
vides
videt
videmus
videtis
vident

intendo
intendis
intendit
intendimus
intenditis
intendunt

audio
audis
audit
audimus
auditis
audiunt

eripio
eripis
eripit
eripimus
eripitis
eripiunt

Imparfait (Rad. + ba (I., II.) / eba (III., IV., V.) + désinence)    "j'entendais"

sonabam
sonabas
sonabat
sonabamus
sonabatis
sonabant

videbam
videbas
videbamus
videbatis
videbant

intendebam
intendebas
intendebat
intendebamus
intendebatis
intendebant

audiebam
audiebas
audiebat
audiebamus
audiebatis
audiebant

eripiebam
eripiebas
eripiebat
eripiebamus
eripiebatis
eripiebant

Futur (Rad. + bi (I. , II.) / a, e (III., IV., V.)+ désinence)    "j'entendrai"

sonabo
sonabis
sonabit
sonabimus
sonabitis
sonabunt

videbo
videbis
videbit
videbimus
videbitis
videbunt

intendam
intendes
intendet
intendemus
intendetis
intendent

audiam
audies
audiet
audiemus
audietis
audient

eripiam
eripies
eripiet
eripiemus
eripietis
eripient


1.1.2.Subjonctif

I. II. III. IV. V.

Présent (Rad. + e (I) / a (II, III, IV, V) + désinence)    "alors que j'entende"

sonem
sones
sonet
sonemus
sonetis
sonent

videam
videas
videat
videamus
videatis
videant

intendam
intendas
intendat
intendamus
intendatis
intendant

audiam
audias
audiat
audiamus
audiatis
audiant

eripiam
eripias
eripiat
eripiamus
eripiatis
eripiant

Imparfait (Rad. + (e)re + désinence)    "alors que j'entendais"

sonarem
sonares
sonaret
sonaremus
sonaretis
sonarent

viderem
videres
videret
videremus
videretis
viderent

intenderem
intenderes
intenderet
intenderemus
intenderetis
intenderent

audirem
audires
audiret
audiremus
audiretis
audirent

eriperem
eriperes
eriperet
eriperemus
eriperetis
eriperent


1.1.3. Impératif

I. II. III. IV. V.

Présent (Rad. + désinence)    "entends"

2sg.
2pl.

sona
sonate

vide
videte

intende
intendite

audi
audite

eripe
eripite

Futur (Rad. + to + désinence)    "entends"

2sg.
2pl.

sonato
sonatote

videto
videtote

intendito
intenditote

audito
auditote

eripito
eripitote

 

1.2. Temps formés sur le radical du parfait

1.2.1. Indicatif

I. II. III. IV. V.

Parfait     "j'ai entendu"

sonui
sonuisti
sonuit
sonuimus
sonuistis
sonuerunt/ere

visi
visisti
visit
visimus
visistis
viserunt/ere

intendi
intendisti
intendit
intendimus
intendistis
intenderunt/ere

audivi
audivisti
audivit
audivimus
audivistis
audiverunt/ere

eripui
eripuisti
eripuit
eripuimus
eripuistis
eripuerunt/ere

Plus-que-parfait    "j'avais entendu"

sonueram
sonueras
sonuerat
sonueramus
sonueratis
sonuerant

viseram
viseras
viserat
viseramus
viseratis
viserant

intenderam
intenderas
intenderat
intenderamus
intenderatis
intenderant

audiveram
audiveras
audiverat
audiveramus
audiveratis
audiverant

eripueram
eripueras
eripuerat
eripueramus
eripueratis
eripuerant

Futur antérieur     "j'aurai entendu"

sonuero
sonueris
sonuerit
sonuerimus
sonueritis
sonuerint

visero
viseris
viserit
viserimus
viseritis
viserint

intendero
intenderis
intenderit
intenderimus
intenderitis
intenderint

audivero
audiveris
audiverit
audiverimus
audiveritis
audiverint

eripuero
eripueris
eripuerit
eripuerimus
eripueritis
eripuerint

N.B.
1. Les terminaisons particulières de l'indicatif parfait.
2. Les formes syncopées ou contractes :
    chute possible de -u- / -ui- / -ue-, donnant lieu à des formes abrégées, aisément reconnaissables :
    audii, audisti, laudarunt... 

 

 

1.2.2. Subjonctif
I. II. III. IV. V.

Parfait     "alors que j'ai entendu"

sonuerim
sonueris
sonuerit
sonuerimus
sonueritis
sonuerint

viserim
viseris
viserit
viserimus
viseritis
viserint

intenderim
intenderis
intenderit
intenderimus
intenderitis
intenderint

audiverim
audiveris
audiverit
audiverimus
audiveritis
audiverint

eripuerim
eripueris
eripuerit
eripuerimus
eripueritis
eripuerint

Plus-que-parfait     "alors que j'avais entendu"

sonuissem
sonuisses
sonuisset
sonuissemus
sonuissetis
sonuissent

visissem
visisses
visisset
visissemus
visissetis
visissent

intendissem
intendisses
intendisset
intendissemus
intendissetis
intendissent

audivissem
audivisses
audivisset
audivissemus
audivissetis
audivissent

eripuissem
eripuisses
eripuisset
eripuissemus
eripuissetis
eripuissent

2. Modes personnels - Voix passive

2.1. Temps formés sur le radical du présent

2.1.1. Indicatif

I. II. III. IV. V.
Présent (Rad. + désinence)    "je suis entendu"

sonor
sonaris/re
sonatur
sonamur
sonamini
sonantur

videor
videris/re
videtur
videmur
videmini
videntur

intendor
intenderis/re
intenditur
intendimur
intendimini
intenduntur

audior
audiris/re
auditur
audimur
audimini
audiuntur

eripor
eriperis/re
eriptur
eripmur
eripmini
eripuntur

Imparfait (Rad. + désinence)    "je suis entendu"

Imparfait (Rad. + ba (I., II.) / eba (III., IV., V.) + désinence)    "j'étais entendu"

sonabar
sonabaris/re
sonabatur
sonabamur
sonabamini
sonabantur

videbar
videbaris/re
videbatur
videbamur
videbamini
videbantur

intendebar
intendebaris/re
intendebatur
intendebamur
intendebamini
intendebantur

audiebar
audiebaris/re
audiebatur
audiebamur
audiebamini
audiebantur

eripebar
eripebaris/re
eripebatur
eripebamur
eripebamini
eripebantur

Futur (Rad. + bi (I. , II.) / a, e (III., IV., V.) désinence)    "je serai entendu"

sonabor
sonaberis/re
sonabitur
sonabimur
sonabimini
sonabuntur

videbor
videberis/re
videbitur
videbimur
videbimini
videbuntur

intendar
intenderis/re
intendetur
intendemur
intendemini
intendentur

audiar
audieris/re
audietur
audiemur
audiemini
audientur

eripar
eriperis/re
eripetur
eripemur
eripemini
eripentur

2.1.2. Subjonctif

I. II. III. IV. V.

Présent (Rad. + e (I.) / a (II., III., IV., V.) + désinence)    "alors que je suis entendu"

soner
soneris/re
sonetur
sonemur
sonemini
sonentur

videar
videaris/re
videatur
videamur
videamini
videantur

intendar
intendaris/re
intendatur
intendamur
intendamini
intendantur

audiar
audiaris/re
audiatur
audiamur
audiamini
audiantur

eripar
eriparis/re
eripatur
eripamur
eripamini
eripantur

Imparfait (Rad. + (e)re + désinence)    "alors que j'étais entendu"

sonarer
sonareris/re
sonaretur
sonaremur
sonaremini
sonarentur

viderer
videreris/re
videretur
videremur
videremini
viderentur

intenderer
intendereris/re
intenderetur
intenderemur
intenderemini
intenderentur

audirer
audireris/re
audiretur
audiremur
audiremini
audirentur

caperer
capereris/re
caperetur
caperemur
caperemini
caperentur

2.1.3. Impératif

I. II. III. IV. V.

Présent (Rad. + + désinence)    "sois entendu"

sonare
sonamini

videre
videmini

intendere
intendimini

audire
audimini

eripere
eripimini

 3. Modes impersonnels - Actif et passif

3.1. Infinitif
Présent Parfait Futur
Actif

sonare
videre
intendere
audire
eripere

sonuisse
visisse
intendisse
audivisse
eripuisse

Passif

sonari
videri
intendi
audiri
eripi

 

Sens des différents infinitifs :

amare :  "aimer"
amavisse : "avoir aimé"
amaturus esse :  "être sur le point d'aimer"
amari :  "être aimé"
amatus esse :  "avoir été aimé"
amatum iri :  "être sur le point d'être aimé; devoir aimer"

 

3.2. Participe
Présent Parfait Futur
Actif

sonans, sonantis
videns, videntis
intendens, intendentis
audiens, audientis
eripiens, eripientis


Passif



 

Le participe s'emploie comme un adjectif.
Il importe de tenir compte du temps et de la voix de ses différentes formes [*]:

sonans, sonantis amans:  "aimant" (déclinaison ingens ,ingentis)
amaturus: "étant sur le point d'aimer; disposé agrave; aimer" (déclinaison magnus)
amatus esse : esse: "étantayant été aimé" (déclinaison magnus)

 

3.3. Gérondif

Génitif Accusatif Ablatif

sonandi
videndi
intendendi
audiendi
eripendi

(ad) sonandum
(ad) videndum
(ad) intendendum
(ad) audiendum
(ad) eripendum

sonando
videndo
intendendo
audiendo
eripendo

 

Les trois formes du gérondif sont invariables. C'est la déclinaison de l'infinitif, qui fonctionne comme un nom [*]:

au génitif : ars amandi : "l'art d'aimer"

à l'accusatif, il est toujours précédé d'une préposition (ad) et signifie le but :
natus ad amandum : "né pour aimer" (= né pour l'amour)

à l'ablatif, parfois précédé de préposition, il signifie le moyen ou la manière :
(in) amando   "en aimant" (= par l'amour)

 

3.4. Adjectif verbal

C'est une forme verbale qui s'emploie comme un adjectif (décl. magnus), avec un sens généralement passif [*] :
"étant à adorer; devant être adoré"

sonandus, sonanda, sonandum
videndus, videnda, videndum
intendendus, intendenda, intendendum
audiendus, audienda, audiendum
eripiendus, eripienda, eripiendum