- Verbeprobare

Regular verb

1. Modes personnels - Voix active           ( source : http://bcs.fltr.ucl.ac.be/GRAMM/001.tabgram.html )
1.1. Temps formés sur le radical du présent

1.1.1. Indicatif

I. II. III. IV. V.

Présent (Rad. + désinence)    "j'entends"

probo
probas
probat
probamus
probatis
probant

video
vides
videt
videmus
videtis
vident

intendo
intendis
intendit
intendimus
intenditis
intendunt

audio
audis
audit
audimus
auditis
audiunt

eripio
eripis
eripit
eripimus
eripitis
eripiunt

Imparfait (Rad. + ba (I., II.) / eba (III., IV., V.) + désinence)    "j'entendais"

probabam
probabas
probabat
probabamus
probabatis
probabant

videbam
videbas
videbamus
videbatis
videbant

intendebam
intendebas
intendebat
intendebamus
intendebatis
intendebant

audiebam
audiebas
audiebat
audiebamus
audiebatis
audiebant

eripiebam
eripiebas
eripiebat
eripiebamus
eripiebatis
eripiebant

Futur (Rad. + bi (I. , II.) / a, e (III., IV., V.)+ désinence)    "j'entendrai"

probabo
probabis
probabit
probabimus
probabitis
probabunt

videbo
videbis
videbit
videbimus
videbitis
videbunt

intendam
intendes
intendet
intendemus
intendetis
intendent

audiam
audies
audiet
audiemus
audietis
audient

eripiam
eripies
eripiet
eripiemus
eripietis
eripient


1.1.2.Subjonctif

I. II. III. IV. V.

Présent (Rad. + e (I) / a (II, III, IV, V) + désinence)    "alors que j'entende"

probem
probes
probet
probemus
probetis
probent

videam
videas
videat
videamus
videatis
videant

intendam
intendas
intendat
intendamus
intendatis
intendant

audiam
audias
audiat
audiamus
audiatis
audiant

eripiam
eripias
eripiat
eripiamus
eripiatis
eripiant

Imparfait (Rad. + (e)re + désinence)    "alors que j'entendais"

probarem
probares
probaret
probaremus
probaretis
probarent

viderem
videres
videret
videremus
videretis
viderent

intenderem
intenderes
intenderet
intenderemus
intenderetis
intenderent

audirem
audires
audiret
audiremus
audiretis
audirent

eriperem
eriperes
eriperet
eriperemus
eriperetis
eriperent


1.1.3. Impératif

I. II. III. IV. V.

Présent (Rad. + désinence)    "entends"

2sg.
2pl.

proba
probate

vide
videte

intende
intendite

audi
audite

eripe
eripite

Futur (Rad. + to + désinence)    "entends"

2sg.
2pl.

probato
probatote

videto
videtote

intendito
intenditote

audito
auditote

eripito
eripitote

 

1.2. Temps formés sur le radical du parfait

1.2.1. Indicatif

I. II. III. IV. V.

Parfait     "j'ai entendu"

probavi
probavisti
probavit
probavimus
probavistis
probaverunt/ere

visi
visisti
visit
visimus
visistis
viserunt/ere

intendi
intendisti
intendit
intendimus
intendistis
intenderunt/ere

audivi
audivisti
audivit
audivimus
audivistis
audiverunt/ere

eripui
eripuisti
eripuit
eripuimus
eripuistis
eripuerunt/ere

Plus-que-parfait    "j'avais entendu"

probaveram
probaveras
probaverat
probaveramus
probaveratis
probaverant

viseram
viseras
viserat
viseramus
viseratis
viserant

intenderam
intenderas
intenderat
intenderamus
intenderatis
intenderant

audiveram
audiveras
audiverat
audiveramus
audiveratis
audiverant

eripueram
eripueras
eripuerat
eripueramus
eripueratis
eripuerant

Futur antérieur     "j'aurai entendu"

probavero
probaveris
probaverit
probaverimus
probaveritis
probaverint

visero
viseris
viserit
viserimus
viseritis
viserint

intendero
intenderis
intenderit
intenderimus
intenderitis
intenderint

audivero
audiveris
audiverit
audiverimus
audiveritis
audiverint

eripuero
eripueris
eripuerit
eripuerimus
eripueritis
eripuerint

N.B.
1. Les terminaisons particulières de l'indicatif parfait.
2. Les formes syncopées ou contractes :
    chute possible de -u- / -ui- / -ue-, donnant lieu à des formes abrégées, aisément reconnaissables :
    audii, audisti, laudarunt... 

 

 

1.2.2. Subjonctif
I. II. III. IV. V.

Parfait     "alors que j'ai entendu"

probaverim
probaveris
probaverit
probaverimus
probaveritis
probaverint

viserim
viseris
viserit
viserimus
viseritis
viserint

intenderim
intenderis
intenderit
intenderimus
intenderitis
intenderint

audiverim
audiveris
audiverit
audiverimus
audiveritis
audiverint

eripuerim
eripueris
eripuerit
eripuerimus
eripueritis
eripuerint

Plus-que-parfait     "alors que j'avais entendu"

probavissem
probavisses
probavisset
probavissemus
probavissetis
probavissent

visissem
visisses
visisset
visissemus
visissetis
visissent

intendissem
intendisses
intendisset
intendissemus
intendissetis
intendissent

audivissem
audivisses
audivisset
audivissemus
audivissetis
audivissent

eripuissem
eripuisses
eripuisset
eripuissemus
eripuissetis
eripuissent

2. Modes personnels - Voix passive

2.1. Temps formés sur le radical du présent

2.1.1. Indicatif

I. II. III. IV. V.
Présent (Rad. + désinence)    "je suis entendu"

probor
probaris/re
probatur
probamur
probamini
probantur

videor
videris/re
videtur
videmur
videmini
videntur

intendor
intenderis/re
intenditur
intendimur
intendimini
intenduntur

audior
audiris/re
auditur
audimur
audimini
audiuntur

eripor
eriperis/re
eriptur
eripmur
eripmini
eripuntur

Imparfait (Rad. + désinence)    "je suis entendu"

Imparfait (Rad. + ba (I., II.) / eba (III., IV., V.) + désinence)    "j'étais entendu"

probabar
probabaris/re
probabatur
probabamur
probabamini
probabantur

videbar
videbaris/re
videbatur
videbamur
videbamini
videbantur

intendebar
intendebaris/re
intendebatur
intendebamur
intendebamini
intendebantur

audiebar
audiebaris/re
audiebatur
audiebamur
audiebamini
audiebantur

eripebar
eripebaris/re
eripebatur
eripebamur
eripebamini
eripebantur

Futur (Rad. + bi (I. , II.) / a, e (III., IV., V.) désinence)    "je serai entendu"

probabor
probaberis/re
probabitur
probabimur
probabimini
probabuntur

videbor
videberis/re
videbitur
videbimur
videbimini
videbuntur

intendar
intenderis/re
intendetur
intendemur
intendemini
intendentur

audiar
audieris/re
audietur
audiemur
audiemini
audientur

eripar
eriperis/re
eripetur
eripemur
eripemini
eripentur

2.1.2. Subjonctif

I. II. III. IV. V.

Présent (Rad. + e (I.) / a (II., III., IV., V.) + désinence)    "alors que je suis entendu"

prober
proberis/re
probetur
probemur
probemini
probentur

videar
videaris/re
videatur
videamur
videamini
videantur

intendar
intendaris/re
intendatur
intendamur
intendamini
intendantur

audiar
audiaris/re
audiatur
audiamur
audiamini
audiantur

eripar
eriparis/re
eripatur
eripamur
eripamini
eripantur

Imparfait (Rad. + (e)re + désinence)    "alors que j'étais entendu"

probarer
probareris/re
probaretur
probaremur
probaremini
probarentur

viderer
videreris/re
videretur
videremur
videremini
viderentur

intenderer
intendereris/re
intenderetur
intenderemur
intenderemini
intenderentur

audirer
audireris/re
audiretur
audiremur
audiremini
audirentur

caperer
capereris/re
caperetur
caperemur
caperemini
caperentur

2.1.3. Impératif

I. II. III. IV. V.

Présent (Rad. + + désinence)    "sois entendu"

probare
probamini

videre
videmini

intendere
intendimini

audire
audimini

eripere
eripimini

2.2. Temps formés avec le supin (formes composées)

2.2.1. Indicatif

I. II. III. IV. V.

Parfait (part. parfait passif, accordé avec le sujet + indic. présent de esse)

probatus  sum
probatus  es
probatus  est
probati  sumus
probati  estis
probati  sunt

visus sum
visus es
visus est
visi sumus
visi estis
visi  sunt

intentus  sum
intentus  es
intentus est
intenti sumus
intenti estis
intenti sunt

auditus sum
auditus es
auditus est
auditi sumus
auditi estis
auditi sunt

ereptus sum
ereptus es
ereptus est
erepti sumus
erepti estis
erepti sunt

Plus-que-parfait (part. parfait passif , accordé avec le sujet + indic. imparfait de esse)

probatus eram
probatus eras
probatus erat
probati eramus
probati eratis
probati erant

visus eram
visus eras
visus erat
visi eramus
visi eratis
visi erant

intentus eram
intentus eras
intentus erat
intenti eramus
intenti eratis
intenti erant

auditus eram
auditus eras
auditus erat
auditi eramus
auditi eratis
auditi  erant

ereptus eram
ereptus eras
ereptus erat
erepti eramus
erepti eratis
erepti erant

Futur antérieur (part. parfait passif , accordé avec le sujet + indic. futur de esse)

probatus ero
probatus eris
probatus erit
probati erimus
probati eritis
probati erunt

visus ero
visus eris
visus erit
visi erimus
visi eritis
visi erint

intentus ero
intentus eris
intentus erit
intenti erimus
intenti eritis
intenti erunt

auditus ero
auditus eris
auditus erit
auditi erimus
auditeritis
auditerint

ereptus ero
ereptus eris
ereptus erit
erepti erimus
erepti eritis
erepti erunt


2.2.2. Subjonctif

I. II. III. IV. V.

Parfait (part. parfait passif, accordé avec le sujet + subj. présent de esse)

probatus  sim
probatus  sis
probatus  sit
probati  simus
probati  sitis
probati  sint

visus sim
visus sis
visus sit
visi simus
visi sitis
visi  sint

intentus  sim
intentus  sis
intentus sit
intenti simus
intenti sitis
intenti sint

auditus sim
auditus sis
auditus sit
auditi simus
auditi sitis
auditi sint

ereptus sim
ereptus sis
ereptus sit
erepti simus
erepti sitis
erepti sint

Plus-que-parfait (part. parfait passif, accordé avec le sujet + subj. imparfait de esse)

probatus essem
probatus esses
probatus esset
probati essemus
probati essetis
probati essent

visus essem
visus esses
visus esset
visi essemus
visi essetis
visi essent

intentus essem
intentus esses
intentus esset
intenti  essemus
intenti essetis
intenti essent

auditus essem
auditus esses
auditus esset
auditi essemus
auditi essetis
auditi  essent

ereptus essem
ereptus esses
ereptus esset
erepti essemus
erepti essetis
erepti essent

 3. Modes impersonnels - Actif et passif

3.1. Infinitif
Présent Parfait Futur
Actif

probare
videre
intendere
audire
eripere

probavisse
visisse
intendisse
audivisse
eripuisse

probaturus, a, um esse
visurus, a, um esse
intenturus, a, um esse
auditurus, a, um esse
erepturus, a, um esse

Passif

probari
videri
intendi
audiri
eripi

probatus, a, um esse
visus, a, um esse
intentus, a, um esse
auditus, a, um esse
ereptus, a, um esse

probatum iri
visum iri
intentum iri
auditum iri
ereptum iri

 

Sens des différents infinitifs :

amare :  "aimer"
amavisse : "avoir aimé"
amaturus esse :  "être sur le point d'aimer"
amari :  "être aimé"
amatus esse :  "avoir été aimé"
amatum iri :  "être sur le point d'être aimé; devoir aimer"

 

3.2. Participe
Présent Parfait Futur
Actif

probans, probantis
videns, videntis
intendens, intendentis
audiens, audientis
eripiens, eripientis


probaturus, a, um
visurus, a, um
intenturus, a, um
auditurus, a, um
erepturus, a, um

Passif


probatus, a, um
visus, a, um
intentus, a, um
auditus, a, um
ereptus, a, um


 

Le participe s'emploie comme un adjectif.
Il importe de tenir compte du temps et de la voix de ses différentes formes [*]:

probans, probantis amans:  "aimant" (déclinaison ingens ,ingentis)
probaturus, a, um amaturus: "étant sur le point d'aimer; disposé agrave; aimer" (déclinaison magnus)
probatus, a, um amatus esse : esse: "étantayant été aimé" (déclinaison magnus)

 

3.3. Gérondif

Génitif Accusatif Ablatif

probandi
videndi
intendendi
audiendi
eripendi

(ad) probandum
(ad) videndum
(ad) intendendum
(ad) audiendum
(ad) eripendum

probando
videndo
intendendo
audiendo
eripendo

 

Les trois formes du gérondif sont invariables. C'est la déclinaison de l'infinitif, qui fonctionne comme un nom [*]:

au génitif : ars amandi : "l'art d'aimer"

à l'accusatif, il est toujours précédé d'une préposition (ad) et signifie le but :
natus ad amandum : "né pour aimer" (= né pour l'amour)

à l'ablatif, parfois précédé de préposition, il signifie le moyen ou la manière :
(in) amando   "en aimant" (= par l'amour)

 

3.4. Adjectif verbal

C'est une forme verbale qui s'emploie comme un adjectif (décl. magnus), avec un sens généralement passif [*] :
"étant à adorer; devant être adoré"

probandus, probanda, probandum
videndus, videnda, videndum
intendendus, intendenda, intendendum
audiendus, audienda, audiendum
eripiendus, eripienda, eripiendum