Daniel
Ch.-V.
03-06
si quis autem non prostratus adoraverit eadem hora mittetur
in fornacem ignis ardentis
03-12
sunt ergo viri iudaei quos constituisti super opera
regionis Babyloniae Sedrac Misac et Abdenago viri isti
contempserunt rex decretum tuum deos tuos non colunt et statuam
auream quam erexisti non adorant
03-13
tunc Nabuchodonosor in furore et in ira praecepit ut
adducerentur Sedrac Misac et Abdenago qui confestim adducti
sunt in conspectu regis
03-14
pronuntiansque Nabuchodonosor rex ait eis verene Sedrac
Misac et Abdenago deos meos non colitis et statuam auream quam
constitui non adoratis
03-15
nunc ergo si estis parati quacumque hora audieritis sonitum
tubae fistulae et citharae sambucae psalterii et symphoniae
omnisque generis musicorum prosternite vos et adorate statuam
quam feci quod si non adoraveritis eadem hora mittemini in
fornacem ignis ardentem et quis est Deus qui eripiat vos de
manu mea
03-16
respondentes Sedrac Misac et Abdenago dixerunt regi
Nabuchodonosor non oportet nos de hac re respondere tibi
03-17
ecce enim Deus noster quem colimus potest eripere nos de
camino ignis ardentis et de manibus tuis rex liberare
03-18
quod si noluerit notum tibi sit rex quia deos tuos non
colimus et statuam auream quam erexisti non adoramus
03-19
tunc Nabuchodonosor repletus est furore et aspectus faciei
illius inmutatus est super Sedrac Misac et Abdenago et
praecepit ut succenderetur fornax septuplum quam succendi
consuerat
03-20
et viris fortissimis de exercitu suo iussit ut ligatis
pedibus Sedrac Misac et Abdenago mitterent eos in fornacem
ignis ardentem
03-22
nam iussio regis urguebat fornax autem succensa erat nimis
porro viros illos qui miserant Sedrac Misac et Abdenago
interfecit flamma ignis
03-23
viri autem hii id est tres Sedrac Misac et Abdenago
ceciderunt in medio camini ignis ardentis conligati
03-24
Et ambulabant in medio flammae laudantes Deum, et benedicentes Domino.
03-25
Stans autem Azarias oravit sic, aperiensque os suum in medio ignis, ait:
03-26
Benedictus es Domine Deus patrum nostrorum, et laudabile, et gloriosum nomen tuum in saecula:
03-29
Peccavimus enim, et inique egimus recedentes a te: et deliquimus in omnibus:
03-30
et praecepta tua non audivimus, nec observavimus, nec fecimus sicut praeceperas nobis ut bene nobis esset.
03-31
omnia ergo, quae induxisti super nos, et universa, quae fecisti nobis, in vero iudicio fecisti:
03-32
et tradidisti nos in manibus inimicorum nostrorum iniquorum, et pessimorum, praevaricatorumque et regi iniusto, et pessimo ultra omnem terram.
03-39
ut possimus invenire misericordiam tuam: sed in animo contrito, et spiritu humilitatis suscipiamur.
03-40
Sicut in holocausto arietum, et taurorum, et sicut in millibus agnorum pinguium: sic fiat sacrificium nostrum in conspectu tuo hodie, ut placeat tibi: quoniam non est confusio confidentibus in te.
03-41
Et nunc sequimur te in toto corde, et timemus te, et quaerimus faciem tuam.
03-42
Ne confundas nos: sed fac nobiscum iuxta mansuetudinem tuam, et secundum multitudinem misericordiae tuae.
03-43
Et erue nos in mirabilibus tuis, et da gloriam nomini tuo Domine:
03-45
et sciant quia tu es Dominus Deus solus, et gloriosus super orbem terrarum.
03-46
Et non cessabant qui miserant eos ministri regis succendere fornacem, naphtha, et stuppa, et pice, et malleolis,
03-47
et effundebatur flamma super fornacem cubitis quadraginta novem:
03-48-51
et erupit, et incendit quos reperit iuxta fornacem de Chaldaeis.
03-51
Tunc hi tres quasi ex uno ore laudabant, et glorificabant, et benedicebant Deum in fornace, dicentes:
03-52
Benedictus es Domine Deus patrum nostrorum:
et laudabilis, et gloriosus, et superexaltatus in saecula.
et benedictum nomen gloriae tutae sanctum:
et laudabile, et superexaltatum in omnibus saeculis.
03-53
Benedictus es in templo sancto gloriae tuae:
et superlaudabilis, et supergloriosus in saecula.
03-55
Benedictus es, qui intueris abyssos, et sedes super cherubim:
et laudabilis, et superexaltatus in saecula.
03-56
Benedictus es in firmamento caeli:
et laudabilis et gloriosus in saecula.
03-57
Benedicite omnia opera Domini Domino:
laudate et superexaltate eum in saecula.
03-58
Benedicite Angeli Domini Domino:
laudate et superexaltate eum in saecula.
03-59
Benedicite caeli Domino:
laudate et superexaltate eum in saecula.
03-60
Benedicite aquae omnes, quae super caelos sunt, Domino:
laudate et superexaltate eum in saecula.
03-77
Benedicite fontes Domino:
laudate et superexaltate eum in saecula.
03-78
Benedicite maria, et flumina Domino:
laudate et superexaltate eum in saecula.
03-79
Benedicite cete, et omnia, quae moventur in aquis, Domino:
laudate et superexaltate eum in saecula.
03-84
Benedicite sacerdotes Domini Domino:
laudate et superexaltate eum in saecula.
03-85
Benedicite servi Domini Domino:
laudate et superexaltate eum in saecula.
03-86
Benedicite spiritus, et animae iustorum Domino:
laudate et superexaltate eum in saecula.
03-87
Benedicite sancti, et humiles corde Domino:
laudate et superexaltate eum in saecula.
03-88
Benedicite Anania, Azaria, Misael Domino:
laudate et superexaltate eum in saecula.
Quia eruit nos de inferno,
et salvos fecit de manu mortis,
et liberavit nos de medio ardentis flammae,
et de medio ignis eruit nos.
03-95
Et erumpens Nabuchodonosor, ait: Benedictus Deus eorum, Sidrach videlicet, Misach, et Abdenago, qui misit angelum suum, et eruit servos suos, qui crediderunt in eum: et verbum regis immutaverunt, et tradiderunt corpora sua ne servirent, et ne adorarent omnem deum, excepto Deo suo.
06-22
Deus meus misit angelum suum, et conclusit ora leonum, et non nocuerunt mihi: quia coram eo iustitia inventa est in me: sed et coram te, rex, delictum non feci.
07-09
Aspiciebam donec throni positi sunt, et antiquus dierum sedit: vestimentum eius candidum quasi nix, et capilli capitis eius quasi lana munda: thronus eius flammae ignis: rotae eius ignis accensus.
07-10
Fluvius igneus, rapidusque egrediebatur a facie eius. (j) millia millium ministrabant ei, et decies millies centena millia assistebant ei: iudicium sedit, et libri aperti sunt.
07-13
Aspiciebam ergo in visione noctis, et ecce cum nubibus caeli quasi filius hominis veniebat, et usque ad antiquum dierum pervenit: et in conspectu eius obtulerunt eum.
07-14
Et dedit ei potestatem, et honorem, et regnum: et omnes populi, tribus, et linguae ipsi servient: (k) potestas eius, potestas aeterna, quae non auferetur: et regnum eius, quod non corrumpetur.
09-04
Et oravi Dominum Deum meum, et confessus sum, et dixi: (m) Obsecro Domine Deus magne et terribilis, custodiens pactum, et misericordiam diligentibus te, et custodientibus mandata tua.
09-16
Domine in omnem iustitiam tuam: avertatur obsecro ira tua, et furor tuus a civitate tua Ierusalem, et monte sancto tuo. Propter peccata enim nostra, et iniquitates patrum nostrorum, Ierusalem, et populus tuus in opprobrium sunt omnibus per circuitum nostrum.
09-17
Nunc ergo exaudi Deus noster orationem servi tui, et preces eius: et ostende faciem tuam super sanctuarium tuum, quod desertum est propter temetipsum.
09-18
Inclina Deus meus aurem tuam, et audi: aperi oculos tuos, et vide desolationem nostram, et civitatem, super quam invocatum est nomen tuum: neque enim in iustificationibus nostris prosternimus preces ante faciem tuam, sed in miserationibus tuis multis:
09-19
Exaudi Domine, placare Domine: attende et fac: ne moreris propter temetipsum Deus meus: quia nomen tuum invocatum est super civitatem, et super populum tuum.
09-20
Cumque adhuc loquerer, et orarem, et confiterer peccata mea, et peccata populi mei Israel, et prosternerem preces meas in conspectu Dei mei, pro monte sancto Dei mei:
10-09
Et audivi vocem sermonum eius: et audiens iacebam consternatus super faciem meam, et vultus meus haerebat terrae.
10-11
Et dixit ad me: Daniel vir desideriorum, intellige verba, quae ego loquor ad te, et sta in gradu tuo: nunc enim sum missus ad te. Cumque dixisset mihi sermonem istum, steti tremens.
10-12
Et ait ad me: Noli metuere Daniel: quia ex die primo, quo posuisti cor tuum ad intelligendum ut te affligeres in conspectu Dei tui, exaudita sunt verba tua: et ego veni propter sermones tuos.
10-13
Princeps autem regni Persarum restitit mihi viginti et uno diebus: et ecce Michael unus de principibus primis venit in adiutorium meum, et ego remansi ibi iuxta regem Persarum.
10-20
Et ait: Numquid scis quare venerim ad te? et nunc revertar ut praelier adversum principem Persarum. cum ego egrederer, apparuit princeps Graecorum veniens.
10-21
Verumtamen annunciabo tibi quod expressum est in scriptura veritatis: et nemo est adiutor meus in omnibus his, nisi Michael princeps vester.
12-01
In tempore autem illo consurget Michael princeps magnus, qui stat pro filiis populi tui: et veniet tempus quale non fuit ab eo ex quo gentes esse coeperunt usque ad tempus illud. Et in tempore illo salvabitur populus tuus, omnis qui inventus fuerit scriptus in libro.
13-22
Ingemuit Susanna, et ait: Angustiae sunt mihi undique: si enim hoc egero, mors mihi est: si autem non egero, non effugiam manus vestras.
13-23
Sed melius est mihi absque opere incidere in manus vestras, quam peccare in conspectu Domini.
13-42
Exclamavit autem voce magna Susanna, et dixit: Deus aeterne, qui absconditorum es cognitor, qui nosti omnia antequam fiant,
13-43
tu scis quoniam falsum testimonium tulerunt contra me: et ecce morior, cum nihil horum fecerim, quae isti malitiose composuerunt adversum me.
